Një ngjarje e rëndë ka tronditur fshatin Sheqisht të Fierit: një baba akuzohet për abuzim seksual ndaj vajzës së tij 12-vjeçare. Por ndërsa ai ndodhet pas hekurave, pasojat e këtij krimi monstruoz vazhdojnë të rëndojnë mbi supet e një nëne të pafuqishme dhe 6 fëmijëve të pambrojtur.
Pas arrestimit të të dyshuarit, familja e tij është lënë në mëshirë të fatit. Fëmijët, më i vogli vetëm 1 vjeç, janë pa ushqim, pa strehë të sigurt dhe pa asnjë mbështetje institucionale. Nëna e tyre, Juela, është krejtësisht e vetme. Vajza 12-vjeçare ndodhet në një qendër rehabilitimi në Tiranë, ndërsa Juela përpiqet të mbijetojë me gjashtë fëmijët e tjerë, pa asnjë mundësi për të punuar.
“Jemi në gjendje të tmerrshme. Kërkojmë ndihmë nga çdo institucion, nga çdo zemër e mirë që mundet,” – thotë Xhemal Ruko, gjyshi i fëmijëve, i mbushur me lot e dëshpërim. Ai shprehet i copëtuar nga pendesa: “Po ta kisha ditur, nuk do e lija të ndodhte. Do kisha bërë gjithçka për ta parandaluar.”
Por në këtë dramë familjare, shteti duket se ka kthyer kokën nga ana tjetër.
Ndihma zyrtare? 200 mijë lekë dhe një premtim bosh për qira.
Deri tani, bashkia e Fierit ka ofruar vetëm një shumë modeste dhe një zotim për të siguruar një shtëpi me qira – një premtim që ende nuk është përmbushur. Ndërkohë, shërbimi social – që duhej të kishte qenë pranë kësaj familjeje që në momentet e para të zbardhjes së rastit – nuk është shfaqur asnjëherë, sipas dëshmive të banorëve lokalë.
Në vend të institucioneve, kanë qenë gazetarët dhe qytetarët e thjeshtë ata që kanë marrë përsipër detyrën humane. Gazetarët lokalë të Fierit kanë ofruar pako ushqimore dhe mbështetje emocionale, ndërsa një biznes vendas është bashkuar me ndihma bazike për mbijetesë.
Kjo familje sot ndodhet në një krizë ekzistenciale.
– Pa të ardhura
– Pa strehë
– Pa kujdes mjekësor
– Pa ndihmë psikologjike për fëmijët
– Pa mbështetje institucionale për një nënë që mban mbi supe një barrë të pamundur
Kjo nuk është më thjesht një tragjedi familjare. Është një alarm kombëtar.
Institucionet qendrore dhe vendore – përfshirë Ministrinë e Shëndetësisë dhe Mirëqenies Sociale – duhet të reagojnë menjëherë. Nuk ka më kohë për premtime. Duhet:
Strehim i menjëhershëm dhe i sigurt për nënën dhe fëmijët
Ushqim dhe ndihmë ekonomike mujore
Kujdes shëndetësor për të gjithë familjen
Mbështetje psiko-sociale për fëmijët që kanë përjetuar traumë
Riintegrim i mbesës në mënyrë të kontrolluar dhe profesionale pranë familjes
Nëse kjo nuk ndodh, atëherë shoqëria jonë është bashkëfajtore në braktisjen e viktimave të një krimi që i ka ndryshuar jetën përgjithmonë.
Sot është koha për të vepruar. Sot është dita për të mos heshtur. Ndihmo. Sepse këta fëmijë nuk kanë më asgjë – përveç nesh.