Avishkar Raut, vetëm 16 vjeç, është bërë fytyra kryesore e protestave anti-korrupsion në Nepal, pas një fjalimi të guximshëm që mbajti dhe që u bë viral në rrjetet sociale.
Në një ceremoni shkollore në Shkollën e Mesme Angleze Holy Bell, Avishkar mbajti një fjalim të fuqishëm dhe të paharrueshëm, duke denoncuar hapur korrupsionin dhe mungesën e drejtësisë në vendin e tij. Ai u drejtua bashkëmoshatarëve dhe qytetarëve me këto fjalë:
“Sot qëndroj këtu, qëndroj këtu me ëndrrën për të ndërtuar një Nepal të ri, me një zjarr shprese dhe pasioni që digjet brenda meje. Por zemra ime është e rëndë sepse kjo ëndërr duket se po zhduket. Ngrihuni dhe shkëlqeni, të ardhme të kësaj perandorie perandorake që po vjen.
Unë, Avishkar Raut, drejtori i këtij instituti të përjetshëm perandorak, Shkolla e Mesme Angleze Holy Bell, ju mirëpres me krahë hapur në programin tonë të 24-t vjetor. E vendos veten para jush në këtë moment për të hedhur dritë brenda vetëdijes suaj duke shpuar limbusin e errët që rrethon mbi ju. Jam i pranishëm këtu sot për të përjetësuar një ndryshim monumental në rrjedhën e historisë.
Nepali, nëna jonë, ky vend na lindi, na ushqye. Por çfarë kërkoi në këmbim? Vetëm ndershmërinë tonë, punën tonë të palodhur, kontributin tonë. Por çfarë po bëjmë ne? Jemi të kufizuar nga zinxhirët e papunësisë, duke parë një burim të gjerë mundësish. Jemi të bllokuar nga lojërat egoiste të partive politike. Korrupsioni ka thurur një rrjetë që po shuan dritën e së ardhmes sonë.
Të rinj, ngrihuni! Ne jemi pishtarët e ndryshimit. Nëse ju nuk e ngrini zërin, kush do ta bëjë? Nëse ju nuk e ngrini zërin, kush do ta bëjë? Nëse ju nuk e ndërtoni këtë komb, kush do ta bëjë?
Ne jemi zjarri që do të djegë errësirën. Ne jemi stuhia që do të zhdukë padrejtësinë dhe do të sjellë prosperitet. Paraardhësit tanë derdhën gjakun e tyre për të na dhënë këtë komb. Nuk mund ta shesim. Nuk mund ta humbasim.
Ne jemi zjarri. Do ta djegim çdo dëshpërim. Tani, duhet të vendosim. A do ta bëjmë? Tani duhet të vendosim. A do të mbytemi në errësirën e dëshpërimit apo do të lindim si dielli i shpresës? A do ta bëjmë? A do ta ndryshojmë fatin e këtij kombi apo do ta lëmë të mbetet në pranga?
Mbreti Birendra tha dikur: “Edhe nëse vdes, a do të jetojë vendi im?” Të gjithë të rinjtë, mbajini këto fjalë në zemrat tuaja dhe gdhendni një monument ndryshimi në rrjedhën e historisë.
Nepali është i yni dhe e ardhmja e tij është në duart tona. Jai Yuga! Jai Nepal!”
Avishkar Raut, një nxënës i shkollës së mesme në qytetin Jhapa të Nepalit, po bëhet një figurë e njohur ndërkombëtarisht për guximin dhe angazhimin e tij në luftën kundër korrupsionit dhe papunësisë në vendin e tij. Ai është kryetar i shkollës Holy Bell dhe një zë i fuqishëm i gjeneratës së re që kërkon ndryshim.
Në mars 2025, Avishkar mbajti një fjalim të fuqishëm me titullin “Jai Nepal”, i cili u bë viral në rrjetet sociale dhe i dha zë një thirrjeje për rinovim dhe drejtësi.
Në fjalimin e tij, ai e përshkroi Nepal si një nënë që ka dhënë gjithçka për fëmijët e saj dhe kërkoi nga qytetarët që të kthejnë ndershmëri dhe punë të ndershme si shpërblim për sakrificat e saj. Ai kritikoi ashpër politikanët për lojërat e tyre egoiste dhe theksoi nevojën për një “Nepal të ri”, duke ngjallur shpresë tek të rinjtë dhe pjesa tjetër e shoqërisë.
Pas këtij fjalimi, Avishkar u bë simbol i protestave të gjeneratës së re kundër korrupsionit. Në shtator 2025, ai udhëhoqi demonstrata masive në Kathmandu, ku mijëra të rinj kërkonin dorëheqjen e qeverisë për shkak të korrupsionit të përhapur dhe mungesës së mundësive reale për të rinjtë.
Protestat, megjithëse shpesh të tensionuara dhe me incidente dhune, arritën të detyrojnë Kryeministrin K P Sharma Oli të jepte dorëheqjen, duke shënuar një moment kyç në historinë politike të Nepalit.
Avishkar Raut sot përfaqëson një zë shprese dhe drejtësie për shumë të rinj në Nepal dhe jashtë tij. Ai vazhdon të jetë një figurë e fuqishme në lëvizjen për një shoqëri më të drejtë, më transparente dhe më të zhvilluar. Emri i tij është bërë sinonim i guximit dhe përkushtimit për ndryshimin pozitiv në një vend që kërkon me dëshirë një të ardhme më të mirë.